- krwinki
- мн, Р krwinek биол.кровяны́е ша́рики, кровяны́е тельца́
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
krwinki
Смотреть что такое "krwinki" в других словарях:
krwinka — ż III, CMs. krwinkance; lm D. krwinkanek biol. krwinki «upostaciowane składniki krwi ssaków; ciałka krwi» ∆ Krwinki czerwone «najliczniejsze składniki krwi zawierające czerwony barwnik krwi (hemoglobinę), za pomocą którego przenoszą tlen do… … Słownik języka polskiego
płytka — ż III, CMs. płytkatce; lm D. płytkatek «mała, cienka płyta, tafelka» Cienka, mała, gładka, płaska płytka. Azbestowa, metalowa, miedziana, szklana płytka. Płytka złota, platyny. Płytki podłogowe, ścienne. Kolorowe płytki wykładzinowe. Chodnik… … Słownik języka polskiego
białaczka — ż III, CMs. białaczkaczce; lm D. białaczkaczek med. «choroba narządów krwiotwórczych polegająca na nieprawidłowym rozroście tkanki wytwarzającej białe krwinki (leukocyty lub limfocyty); zwykle ma charakter choroby nowotworowej; leukemia» … Słownik języka polskiego
biały — białyali, bielszy «mający barwę właściwą śniegowi, mleku» Oślepiająco biały śnieg. Biały obrus. Białe obłoki, kwiaty. Zęby białe jak ser. Ponad śnieg bielszym się stanę. (Żeromski) ∆ Biały człowiek «potocznie o człowieku należącym do białej… … Słownik języka polskiego
ciałko — n II, N. ciałkołkiem; lm D. ciałkołek 1. zdr. od ciało (zwykle w zn. 1 i 2) a) w zn. 1: Delikatne ciałko niemowlęcia. b) w zn. 2: Malec o chudym ciałku. 2. biol. «drobny, przeważnie mikroskopijnej wielkości twór, spełniający określone funkcje w… … Słownik języka polskiego
erytrocyt — m IV, D. u, Ms. erytrocytycie; lm M. y biol. erytrocyty «komórki krwi zawierające czerwony barwnik krwi hemoglobinę, przenoszące za jej pośrednictwem tlen z narządów oddechowych do wszystkich tkanek, a dwutlenek węgla z tkanek do narządów… … Słownik języka polskiego
erytrotoksyna — ż IV, CMs. erytrotoksynanie, blm chem. «jad wytwarzany przez bakterie chorobotwórcze, niszczący krwinki czerwone» ‹gr. + toksyna› … Słownik języka polskiego
granulocyt — m IV, D. u, Ms. granulocytycie; lm M. y biol. granulocyty «krwinki białe (leukocyty) zawierające w cytoplazmie ziarna» ‹łac. + gr.› … Słownik języka polskiego
kwasochłonny — «mający zdolność wchłaniania, zobojętniania kwasów» Krwinki kwasochłonne … Słownik języka polskiego
leukocyt — m IV, D. u, Ms. leukocytycie; lm M. y biol. leukocyty «bezbarwne komórki jądrzaste znajdujące się we krwi i limfie; pełnią w organizmie rolę obronną, niszcząc drobnoustroje i wytwarzając przeciwciała; krwinki białe, białe ciałka krwi» ‹n. łac. z… … Słownik języka polskiego
mikrofag — m III, DB. a, N. mikrofaggiem; lm M. i biol. mikrofagi «zdolne do fagocytozy krwinki białe, leukocyty pochłaniające bakterie i inne szkodliwe drobnoustroje; występują w tkankach i płynach organizmu» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
